Over de roman ‘De ramp van de kosmos’

De woorden in kwestie zijn niet van mij, maar het lijkt alsof bijna iedereen het wel zo ziet. In die tijd toen ik ging vertrekken, waren er enkele mensen die echt bezorgd waren om iedereen en die dus bepaalde acties namen. In werkelijkheid was die tijdsperiode bedoeld om te zien of Dafa discipelen de test aankonden en ze reageerden op verschillende manieren. Al snel kon men werkelijk zien hoe verscheidene menselijke gehechtheden tot uiting kwamen, evenals hoe studenten met sterke rechtschapen gedachten dingen aanpakten. Wat gebeurd is, is voorbij en het enige wat me bezighoudt is of Dafa discipelen uiteindelijk aan de standaard voldoen. Hoe dan ook, een roman is slechts een roman en het is slechts één van de vele methoden die Dafa discipelen hebben gebruikt om Dafa te valideren en levende wezens te redden. Hoewel een roman dingen kan bevatten die Dafa discipelen zijn gaan begrijpen door cultivatiebeoefening, kunnen deze dingen niet gezien worden als een historische optekening. Als ik niet over het proces van Fa-rectificatie had gesproken, zouden zelfs de goden er erg weinig van afweten. Wat ik jullie wil vertellen is dit: jullie zijn door grote beproevingen en ontberingen gegaan om te komen tot waar jullie vandaag zijn. Jullie zouden je hart en geest in geen geval alle kanten op moeten laten stuiteren, geroerd door het eerste zuchtje wind.   Li Hongzhi, 10 mei 2007   Noot van de redacteur: Onderstaand volgt de relevante passage van de genoemde roman. Lu Qing kreeg de fax aangereikt en bekeek hem goed. Op het papiertje, ruwweg A4 in afmeting, stonden slechts enkele korte regels. Gegeven hoe lang het al geleden was, kon Lu zich niet precies herinneren wat erop geschreven was en wist alleen wat de algemene strekking was: “Je hoeft niet te vragen wie ik ben – Dafa discipelen zouden dit allemaal moeten weten. We zullen absoluut niet toestaan dat de Grote Wet van het universum in de menselijke wereld aangevallen wordt. Stap onmiddellijk naar voren om Dafa te beschermen en ga onmiddellijk naar Peking en de provinciale overheden. Wie op dit punt nog steeds niet naar voren stapt, is niet langer mijn discipel.”